در حالی که دونالد ترامپ در ژانویه وارد کاخ سفید خواهد شد، جهان در این دوره انتقالی دو ماهه به‌دقت تحولات آمریکا را رصد خواهد کرد. دنی دنون، سفیر اسرائیل در سازمان ملل، در مقاله‌ای که در وال‌استریت ژورنال منتشر شده است، می‌نویسد ممکن است برخی کشورهای متخاصم از جمله جمهوری اسلامی ایران از این فرصت برای ایجاد بی‌ثباتی جهانی استفاده کنند.

او در ادامه می‌نویسد هدف جمهوری اسلامی از تامین مالی و تسلیحاتی و هدایت گروه‌های نیابتی نابودی اسرائیل و بر هم زدن نظم منطقه‌ای است و اسرائیل و آمریکا باید در آماده‌باش کامل باقی بمانند.

سفیر اسرائیل در سازمان ملل متحد می‌افزاید هرچند اسرائیل به حمله موشکی جمهوری اسلامی در ماه اکتبر با حمله به مراکز نظامی راهبردی پاسخ داد و هرگونه تشدید تنش‌آفرینی تهران پاسخ تل‌آویو را در پی خواهد داشت، رهبر جمهوری اسلامی تمایلی به صلح نشان نمی‌دهد.

دنون تاکید می‌کند که جهان آزاد باید آماده باشد با شرارت جمهوری اسلامی مقابله کند و این تهدید را نمی‌توان با سیاست دلجویی مهار کرد، کاری که دولت‌های قبلی آمریکا تلاش می‌کردند انجام دهند.

او امضای پیمان ابراهیم با کشورهای عربی در این راستا بود، که این صلح منطقه‌ای برای جمهوری اسلامی نامطلوب است و حمله ۷ اکتبر حماس برای بر هم زدن روند عادی‌سازی روابط بین اسرائیل کشورهای عربی برنامه‌ریزی شده بود.

دنون می‌نویسد ترامپ در دوره اول ریاست‌جمهوری‌اش نشان داد که قدرت و بازدارندگی تنها زبان قابل‌فهم برای دولت ایران است، «من به‌عنوان یک دیپلمات می‌دانم که تعامل و مذاکره بر تقابل و جنگ ارجح است. اما از سال ۱۹۷۹ به این سو، تنها شکل تعاملی که تهران به آن پاسخ داده برخورد قاطعانه و قوی بوده است».

این دیپلمات اسرائیلی در ادامه به شش گام ضروری برای مقابله با تهدیدهای مداوم جمهوری اسلامی و برقراری صلح در خاورمیانه اشاره می‌کند:

اول، تحریم‌های فعلی اجرا شود و همچنان نهادهای وابسته به سپاه پاسداران و بازیگران نامطلوب فعال در بخش‌های مهم اقتصاد ایران هدف گرفته شوند.

دوم، تحریم‌ها علیه افراد و گروه‌های حامی برنامه موشکی و هسته‌ای جمهوری اسلامی گسترش پیدا کند.

سوم، تعداد بیشتری از نهادهای وابسته به سپاه پاسداران به فهرست تروریستی اضافه شوند تا رژیم ایران بیشتر ناتوان شود.

چهارم، مکانیسم ماشه فعال شود یا تحریم‌های پیشابرجام سازمان ملل بازگردد. این اقدام باعث احیای قطعنامه‌هایی می‌شود که کشورها را از تامین یا فروش تسلیحات به ایران منع می‌کند و مانع صادرات تسلیحات ایران می‌شود.

پنجم، کشتی‌های تجاری که نفت تحریمی ایران را به‌صورت غیرقانونی به دست خریداران در سراسر جهان می‌رسانند توقیف شوند.

و مورد آخر، با اقدام تهران به تامین تسلیحاتی مناطق جنگی گوناگون مانند اوکراین برخورد و مقابله شود.

دنون در پایان می‌نویسد اجرای هر کدام از این اقدام‌ها نیازمند همکاری بین‌المللی گسترده خواهد بود، که مدیریت این موضوع همیشه دشوار است. اما موفقیت در این زمینه به ایجاد خاورمیانه‌ای در صلح و امنیت بیشتر و پررونق‌تر کمک خواهد کرد.